صعود سولو دیواره قلعه ماران مسیر رهایی

درود

فکر صعود سولو دیواره قلعه ماران قبل از برنامه سولو انجیر چشمه توی ذهنم بود..در واقع اون صعود رو به این خاطر انجام دادم تا شرایط خودم رو بسنجم و یک سری نتیجه گیری ها رو داشته باشم چه از نظر فنی و چه از نظر روحی که هر کدوم از اهمیت زیادی برای این سبک از صعود برخوردار هست(به ویژه روحی روانی) و خوشحالم که توی صعود قبلی تجربه خیلی خوبی رو کسب کردم.

اما این بار هدفم دیواره قلعه ماران بود – مسیر رهایی مسیری که با آوردن اسمش اولین چیزی که اومد جلوی چشمم کلاهکش بود بود کلاهکی که در حالت عادی باید با هوک ازش خارج بشی و واقعا گشاینده مسیر کارگزاری رو جوری تنظیم کرده که بالاترین استرس رو تجربه میکنی..

ابتدا مقداری توضیح در خصوص مسیر میدم،رهایی تنها مسیر کامل روی دیواره قلعه ماران هست (سه مسیر دیگر در حال گشایش در دیواره وجود دارد) گشایش این مسیر از سال 85 شروع شده و تا سال 88 ادامه داشته این دیواره مستعد گشایش مسیر های زیادی هست و علت اینکه کمتر مورد توجه قرار گرفته فاصله مکانی اون از شهر و پیمایش سنگین کوهپیمایی (شیب سنگین) تا پای کار که حدودا 2 تا 3 ساعت زمان می بره هست.

قرار بود که این برنامه رو دو روزه اجرا کنم تا خستگی کوهپیمایی اذیتم نکنه اما هواشناسی روز شنبه رو ابری و بارش پراکنده اعلام کرده بود پس به ناچار مجبور به اجرای یک روزه برنامه شدم.

با دوستم متین راهی منطقه شدیم و تا پای کار و ابتدای مسیر با هم کوهپیمایی کردیم و قرار شد متین تا دشت قلعه ماران رو کوهپیمایی کنه و منتظر من باشه (از چشمه قلعه ماران مسیر صعود کاملا قابل مشاهده هست) با این حال مدام با هم در تماس بودیم و از وضعیت هم با خبر می شدیم.

من و متین چشمه مسیر

رسیدیم به پای کار مقداری مشغول نگاه کردن به دیواره بودیم بعد هم به ابتدای شروع مسیر رفتیم و مقداری صبحانه خوردیم و هماهنگی های لازم رو کردیم،شروع به زدن کارگاه صعودم کردم و طول یک که طبیعی صعود میشه رو بدون مشکل صعود کردم و بعد هم برای جمع کردن مسیر فرود رفتم.

یه مقدار روی طاقچه که نسبتا بزرگ هست نشستم و دوباره کارگاه زدم و طول دوم که مصنوعی صعود میشه رو شروع کردم که رکاب زدن اذیتم کرد.

منطقه باقر آباد و پشمکی از روی طاقچه

طول سوم هم طبیعی صعود میشه و توی صعودش مشکلی نداشتم فقط مسیر خاکی که ریزش خیلی زیادی داره اذیتم می کرد.

کارگاه طول یک

کارگاه طول دوم

طول سوم که نسبتا ساده هست اما میانی های کمی دارد

دو میخ دو بولت و یک عوارض طبیعی از میانی های طول سوم هستن

طول چهارم هم طبیعی صعود میشه اما رول بولت زیادی روی مسیر نیست،رسیدم به تراورس قبل از کلاهک که با یک سیم بکسل و طناب پلاستیکی به کارگاه کلاهک متصل شده و شما به صورت معلق باید روی سیم بشینید تا به کارگاه کلاهک برسید.

فکر می کردم که توی صعود کلاهک اذیت بشم اما راحت به کارگاه رسیدم و مشکلم جمع کردن کویئک ها بود قبلا بارها و بارها این برنامه رو توی ذهنم بازسازی کرده بودم و بارها صعودش کرده بودم اما توی اون شرایط و خستگی نتونستم تمرکز کنم مسیر رو به کارگاه پایینی فرود رفتم 10 دقیقه ای استراحت کردم تا ریکاوری بشم،تا کلاهک تقریبا مسیرم 25 متر یا بیشتر می شد که به صورت معلق مجبور به صعود بودم یومار رو متصل کردم و شروع به صعود کردم به کارگاه که رسیدم مسیر رو جمع کردم و برای اینکه از پاندول شدنم جلو گیری کنم طناب دوم رو از کارگاه رد کردم تا از زیر کلاهک آروم خارج بشم.

کلاهک مسیر

                                                                     مشعول رکاب زدن 

متین و بقیه کوهنوردها از قسمت چشمه قلعه ماران تشویقم می کردن و واقعا بهم انرژی مثبت می دادن،اما قسمت سخت ماجرا شروع شده بود من واقعا خسته شده بودم(هر مسیر رو صعود می کردم،فرود می رفتم و دوباره صعود می کردم)یک طول 45 متری و یک طول 15 متری مصنوعی در ادامه راه بود.

مقداری آب و شکلات خوردم وچند دقیقه ای استراحت کردم تازه آفتاب به دیواره رسیده بود خیلی آروم شروع به صعود کردم سعی می کردم حرکاتم رو آروم انجام بدم تقریبا بعد از چند دقیقه ای صعود به یک بولت رسیدم که آخرین بولت تا کارگاهم بود فکر می کنم 10 دقیقه ای مشغول تلاش زدن روش بودم نمیدونم چرا دستم بهش نمیرسید به هر شگردی که بود نشد،آخرین راهم تکنیک دو رکاب بود که جواب داد و تونستم تعادلم رو حفظ کنم و ردش کنم..

کارگاه هفتم روی یک طاقچه راحت قرار داره باید با یک انرژی خوب مسیر رو جمع می کردم مقداری استراحت کردم،فرود رفتم و کار رو شروع کردم حتی کوچکترین حرکت اضافی رو انجام نمیدادم تا انرژیم فقط صرف صعود کردن بشه وبه صعود آخرین طول که به نسبت بقیه طول ها راحت تر بود رسیدم بعد از انداختن 3 یا 4 کوئیک درختی که کارگاه آخر مسیر هست رو دیدم و انرژی گرفتم به درخت که رسیدم طنابم رو بستم و به سمت چشمه راه افتادم که متین و بقیه دوستانی که توی منطقه بودند به استقبالم آمدند..

آخرین طول و آخرین کارگاه

صعودی سخت و سخت…

از دو طول آخری موقع صعود نتونستم عکس بگیرم یعنی شرایط جوری بود که این اجازه رو نمی داد.

بعد از یک استراحت نیم ساعته مسیر رو جمع کردم و همرام متین به سمت پاقلعه حرکت کردیم.

از متین پدیدار برای همکاری در این صعود خیلی ممنونم در تمام لحظات مشغول انرژی دادن به من بود.

کارگاه های مسیر زنگ زده هستن و اون زمان از زنجیر و حلقه نسبتا نازک استفاده شده،من با یک تسمه و کارابین پیچ بک آپ می گرفتم تا کارگاه امن تر بشه.

بیشترین میانی مصرفی رو روی طول ششم دارید با متراژ 45 متر 20 الی 24 تا کوئیک باید بزارید.

طول یک:25 متر طبیعی 5.10a

طول دوم:20 متر مصنوعی A1

طول سوم:40 متر طبیعی 5.9a

طول چهارم:20 متر طبیعی5.10a

طول پنجم:20 متر مصنوعی(کلاهک) A1

طول ششم:45 متر مصنوعی A1

طول هفتم:15متر مصنوعی A1

آپدیت جدید کروکی 

برای نمایش در سایز بزرگتر روی تصویر کلیک کنید

ابزار های مصرفی:

دو حلقه طناب 10.2-20 عدد کوئیک دراو -10 عدد کارابین پیچ-یک عدد یومار-یک عدد گری گری-یک جفت رکاب- 3 عدد تسمه 120-یک طنابچه 7 میل 10 متری-ریورسو 3-تسمه مخصوص صعود سولو-طنابچه پروسیک بلند-دو عدد فی فی بلند و کوتاه.

آرامش روحی و روانی یکی از اصلی ترین نکات این سبک از صعود هست.

صعود سولو یک سبک هست و نشانگر این نیست که شخص صعود کننده به علت نداشتن هم طناب این صعود را انتخاب کند.